Po raz kolejny przekonałam się, że w Internecie można znaleźć wszystko. Nie udało mi się kupić imbiru marynowanego, więc z pomocą przyszedł „wujek Google”. Jedyny problem, to… za duży wybór. W końcu zdecydowałam się na przepis Ani. Imbir marynowany. Czytaj dalej »
Wynik wyszukiwań dla ‘imbir’
Imbir marynowany
Po raz kolejny przekonałam się, że w Internecie można znaleźć wszystko. Nie udało mi się kupić imbiru marynowanego, więc z pomocą przyszedł „wujek Google”. Jedyny problem, to… za duży wybór. W końcu zdecydowałam się na przepis Ani. Imbir marynowany. Czytaj dalej »
Piernik staropolski
Jedno z najpopularniejszych ciast kojarzących się ze zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia – piernik staropolski. Zanim przejdziecie do przepisu, przeczytajcie:
„Piernik – historia prawdziwa
Mało kto już w tej chwili pamięta, ponieważ współcześni nie są już tak pragmatyczni jak dawniejsi ludzie, do czego służył piernik? Tak, dokładnie! To pyszne ciastko, które zazwyczaj na wiosenne święta i te zimowe piekło się ku uciesze szczególnie dzieci. W tej chwili pierniki to miękkie ciastka, często oblane lukrem z wierzchu a przekładna lub nadziewane są marmoladą, masą orzechową lub marcepanem. Ale czy zawsze tak było ? Przyjrzyjmy się na początek nazwie, która już powinna rozwiać pewne wątpliwości. Piernik wywodzi się nazwą ze staropolskiego słowa „pierny” czyli pieprzny. Za dawnych lat, gdy z zamorskich krain, przypływały statki wyładowane wonnymi przyprawami do takich miast jak Amsterdam, Monachium, Norymberga czy Gdańsk i Toruń, ludzie mieli jeden tylko problem przy sprzedaży cennych wonności. Przechowywanie. Nikt nie wie kto wpadł na pomysł wypieczenia piernika i nikt nie potrafi powiedzieć kiedy to się stało. Można tylko stwierdzić, że w dawnych czasach przyprawy korzenne posiadały naprawdę wielką wartość. Były to między innymi cynamon, imbir, goździki, kardamon, gałka muszkatołowa, anyż, pieprz. Przyprawy te były narażone na wilgoć i często pleśniały dlatego też pewnego razu ktoś wypiekł z nich bardzo twarde ciastka, które były wzbogacone konserwującymi właściwościami miodu. Dzięki temu wydłużył się czas, w którym można było czekać na kupca. Takich pierników z początku nie jedzono bezpośrednio a używano ich głównie jako przyprawy, w szczególności do mięs. Na ich bazie do dziś pozostała zapisana w księgach średniowiecznych receptura na uzyskanie sosu piernikowego do mięs”… cdn. nastąpi na zakończenie. 
Czytaj dalej »
Ramen
Ramen (jap. 拉麺 bądź ラーメン; rāmen) – japońskie danie składające się z rosołu, makaronu i innych składników w zależności od receptury. Ramen do Japonii przywędrował z Chin i różni się od tradycyjnych japońskich zup tym, że zawiera mięso, podczas gdy tradycyjnie w Japonii stosowało się głównie ryby i warzywa. Ramen trafił do Japonii w XIX wieku, jednak popularny stał się po II wojnie światowej. Jest jednym z najczęściej spotykanych dań typu Fast food. Ramen został wykorzystany do stworzenia pierwowzoru tzw. zup błyskawicznych. Ramen nie ma sformalizowanego przepisu. Każdy kucharz i serwujący go lokal wymyśla własną recepturę. Moja wersja Ramen inspirowana jest kilkoma przepisami z internetu. Czytaj dalej »
Sushi
Sushi (jap. 寿司, 鮨 lub 鮓) to tradycyjna japońska potrawa składająca się z marynowanego ryżu połączonego z innymi składnikami, takimi jak marynowane ryby, surowe lub gotowane skorupiaki lub warzywa. Ze względu na swoje walory smakowe, zdrowe, naturalne składniki oraz ogólną modę na orientalizm, ostatnimi czasy zyskała ona niewiarygodną popularność, także i w Polsce. Pierwsza pisemna wzmianka o sushi pojawiła się w 718 roku. Przez około 800 kolejnych lat sushi powoli ulegało przemianom podobnie jak japońska kuchnia. Zmienił się także sposób przygotowywania, który uległ znacznemu ulepszeniu. Jeżeli chcecie spróbować kuchni japońskiej polecam „na pierwszy ogień” sushi. Wszystkie podstawowe składniki oraz akcesoria do przygotowania sushi są dostępne w Sklepie Internetowym z azjatycką żywnością i akcesoriami SlodkoKwasny.com. Czytaj dalej »
Chipsy z topinamburu
Topinambur inaczej słonecznik bulwiasty, po angielsku jerusalem artichoke, czyli karczoch jerozolimski, choć z karczochem nie ma nic wspólnego. Niewielkie bulwy wyglądają trochę jak kłącze imbiru, są chrupiące, jadalne na surowo, po ugotowaniu, czy upieczeniu. Mają lekko ziemisty, słodkawy, orzechowy smak. Ta słodkawa roślina, przysmak Indian zamieszkujących Krainę Wielkich Jezior uratowała w 1612 roku od śmierci głodowej kanadyjskich osadników, gdy zajęte przez nich tereny nawiedziła straszna susza. Trzy lata później topinambur poświęcił papież jako roślinę ratującą od chorób i głodu. Wiara Indian w życiodajną moc tej rośliny wcale nie odbiega od rzeczywistości. Badania naukowe wykazały, że bulwy topinamburu zawierają niezwykle cenne makro i mikroelementy. Oprócz krzemu, potasu, wapnia, fosforu, żelaza i cynku zawierają fruktozę, błonnik pektynowy i aminokwasy. Topinambur obniża poziom złego cholesterolu w organizmie, reguluje ciśnienie krwi oraz pracę przewodu pokarmowego, podnosi odporność organizmu i dodaje energii. Bulwy zawierają witaminy: A, B1, B2, B6, C, i E. Warto więc wprowadzić tę roślinę do naszego jadłospisu, pod każdą postacią. Chipsy z topinamburu Czytaj dalej »
Granola z migdałami
Śniadanie jest uważane przez dietetyków za posiłek najważniejszy dla zdrowia i właściwego funkcjonowania organizmu – ma dostarczać energii, co po nocnej przerwie jest bardzo istotne. Chińskie przysłowie, na poparcie tej tezy, mówi: Śniadanie zjedz sam, obiadem podziel się z przyjacielem, a kolację oddaj wrogowi. Fakt spożywania śniadania wpływa na wydajność fizyczną i psychiczną w ciągu dnia. Granola jest mieszaniną różnego rodzaju płatków zbożowych, np. owsianych, orzechów, pestek, rodzynków lub innych suszonych owoców, cukru bądź miodu. Składniki te są pieczone, aż staną się chrupkie. Zaletą domowej granoli jest dowolność wyboru składników i kompozycji smaków. Granola z migdałami. Czytaj dalej »
Chińszczyzna z ryżem basmati
Ryż – ziarna, które podbiły świat. Jada go na co dzień połowa ludzkości. W mojej kuchni najczęściej używam ryżu jaśminowego, ale nie tylko. Ostatnio, za sprawą mojej Mamy (dziękuję Mamuś za sugestię) zadomowił się ryż basmati. Basmati – ze względu na śnieżnobiałe, delikatne, smukłe ziarna i wyrazisty orzechowy aromat (basmati znaczy pachnący) nosi miano „księcia ryżu”. Rośnie w Indiach i Pakistanie u podnóży Himalajów. Podczas gotowania ziarna pęcznieją tylko wzdłuż, robią się niezwykle długie, cienkie i sypkie. Niezastąpiony do potraw hinduskich – pilawu, ryb, drobiu, mięsa. Choć ryż dawno zawojował kuchnie świata, dla mnie jest nieodłączną częścią kuchni chińskiej. Chińszczyzna z ryżem basmati. Czytaj dalej »
Domowa przyprawa do pierników
Słowo piernik pochodzi od staropolskiego pierny, które oznaczało: pieprzny. Jedna z teorii głosi że pieprz był ludowym określeniem stosowanym w odniesieniu do wszystkich egzotycznych, nieznanych przypraw. I rzeczywiście piernikowe przyprawy nie były znane w Europie i docierały na Stary Kontynent stopniowo, po okresie wojen krzyżowych, kiedy to rozwinął się handel z Bliskim Wschodem. Warto się pokusić i zrobić domową przyprawę do pierników, której przygotowanie zajmuje niewiele czasu, a efekt bez wątpienia zadowoli każdego zwolennika dobrych przypraw i… pierniczków. Czytaj dalej »
Puszyste bułeczki drożdżowe z nasionami chia
Na blogu są już różne wypieki drożdżowe (m.in. bułki drożdżowe na serwatce, podłużne bułki pszenne, rogaliki sezamowe z mąki pszennej pełnoziarnistej, rogale drożdżowe, tureckie bajgle-Simit…). Wszystkie wypieki są godne polecenia, ale czasem nachodzi ochota spróbowania czegoś nowego. Puszyste bułeczki Pauliny były tym czego właśnie szukałam. Z niewielkimi zmianami – Puszyste bułeczki drożdżowe z nasionami chia. Czytaj dalej »
Rozgrzewająca zupa z kapusty
Mój Dziadek był mistrzem w gotowaniu zupy. Potrafił ją przygotować nawet na siekierze. Oczywiście do tej siekiery było mnóstwo dodatków, a zupa wychodziła zawsze wyśmienita. Nigdy nie mogłam wyjść z podziwu, jak za zwykłej siekiery można wydobyć tyle smaku i aromatu. Oczywiście wszystko do czasu. Nie będę czarować siekierą, więc u mnie… rozgrzewająca zupa z kapusty. Czytaj dalej »
Udka z kurczaka po tajsku
Ponownie pomieszamy w garach kuchni tajskiej. Aby wzbogacić ryż jaśminowy po tajsku przygotujemy udka z kurczaka po tajsku. Całe bogactwo smaku zawarte jest w marynacie. Czytaj dalej »
Ryż jaśminowy po tajsku
Kuchnia tajska powszechnie uważana jest za jedną z najlepszych i najbardziej oryginalnych kuchni świata. Na przestrzeni wieków kształtowała się pod wyraźnym wpływem kuchni chińskiej i indyjskiej. Mimo wyraźnych wpływów z zewnątrz jej oryginalność wynika jednak głównie ze stosowanych przez Tajów własnych oryginalnych składników. Ryż jaśminowy po tajsku. Potocznie nazywany tajskim pachnącym ryżem ze względu na kwiatowy aromat jaki wydziela podczas gotowania. Czytaj dalej »
Nigiri sushi z łososiem
Nigiri-zushi (jap. 握り寿司), czyli sushi formowane w dłoni jest to najpopularniejsza postać tej potrawy. Ryż formuje się w owalne paluszki, a następnie kładzie się na nie jednego rodzaju rybę lub owoc morza. Sushi podane w każdej formie powinno spełniać pewne warunki. Składniki użyte do potrawy muszą być świeże i najlepszej jakości. Ponadto bardzo ważny jest aspekt estetyczny. Potrawa musi być przygotowana do zjedzenia na jeden kęs oraz wyglądać ładnie i być starannie podana. Nigiri są to ręcznie formowane bloczki ryżu przykryte kawałkiem ryb, owoców morza bądź warzyw. Po temari sushi zapraszam na nigiri sushi z łososiem. Czytaj dalej »
Temari sushi
Jedną z najbardziej fascynujących mnie kuchni świata jest kuchnia japońska. To nie tylko sztuka gotowania, ale też podawania potraw. Ceniona na całym świecie za niezwykłe walory odżywcze i niepowtarzalność smaków. Przygotowywanie potraw japońskich zawiera w sobie szereg obrzędów i jest ściśle związane z tradycją. Cóż do Japonii się nie wybieram, ale w zaciszu mojej irlandzkiej kuchni postaram się z pomocą Wilsona Chunga przybliżyć jedną z popularnych potraw japońskich - Temari sushi. Czytaj dalej »
Kurczak Gong Bao 宮保雞
Kurczak gongbao – jedno z najpopularniejszych dań kuchni syczuańskiej, pokrojony w kostkę kurczak przyrządzany z orzeszkami i ostrymi przyprawami. Ojczyzną potrawy jest prowincja Syczuan. Za jej twórcę uważany jest tradycyjnie Ding Baozhen (丁寶楨; 1820–1886), gubernator Syczuanu w okresie rządów dynastii Qing. Według różnych wersji opowieści, Ding albo podpatrzył sposób przyrządzania mięsa w lokalnej restauracji, albo też istniejącą już syczuańską potrawę przyrządził na modłę dań, które jadał na północy, dodając używane w prowincji ostre przyprawy. Rozpropagowane przez Dinga danie nazwano gongbao (宮保) – od noszonego przezeń tytułu honorowego. Mój przepis, lekko zmodyfikowany, pochodzi od chińskiego szefa kuchni Xu Xi ze strony degusto. Kurczak Gong Bao. Czytaj dalej »
Tort kokosowy
Buleczki drozdzowe puszyste jak bawelna
Truskawkowo waniliowa zebra
Kolorowe spaghetti z krewetkami
Ciasteczka pieczarki
Frytki belgijskie
