Nazwa tych łakoci pochodzi od francuskiego “faveur”, oznaczającego wąską wstążeczkę. Pretensje do nazwy “faworki” rości sobie także stara poznańska piekarnia Fawor, gdzie rzekomo miały zostać usmażone po raz pierwszy. W dodatku “wynaleziono” je przez przypadek, gdy początkujący cukiernik wrzucił do oleju wąski pasek ciasta na pączki. Tym tradycyjnym specjałem raczą się nie tylko Polacy, ale także Litwini i Niemcy. W wersji smażonej na głębokim tłuszczu, to przysmak masowo pochłaniany w Tłusty Czwartek, a że do niego jeszcze daleko polecam w wersji pieczonej – Francuskie faworki.

Składniki na minimum 14 sztuk:

- 1 opakowanie ciasta francuskiego

(375 g)

Dodatkowo:

- lukier lub cukier puder

Ciasto wyjmujemy z lodówki ok. 15 minut wcześniej (podczas rozwijania nie będzie pękało). Blaszki wykładamy matą lub papierem do pieczenia, piekarnik nastawiamy na 200°C. Arkusz ciasta rozwijamy, dzielimy radełkiem wzdłuż na 7 pasków, następnie każdy na pół. W sumie otrzymamy ich 14. W środku każdego robimy nacięcie, jeden koniec przekładamy i go przewlekamy, jak przy tradycyjnych faworkach. Gotowe układamy na przygotowanych blaszkach. Wstawiamy do nagrzanego piekarnika i pieczemy ok. 15 minut. Upieczone studzimy na kratce. Po wystudzeniu można oprószyć cukrem pudrem lub polukrować. Z jednej porcji ciasta wyjdzie co najmniej 14 sztuk. Robiłam z dwóch arkuszy. Drugi podzieliłam wzdłuż na 6 pasków, następnie każdy – na ukos na 3. Co dało jeszcze 18 faworków.

Francuskie faworki, to ciasteczka nie wymagające żadnych zdolności - ani manualnych, ani kulinarnych. Wykorzystując gotowe ciasto można je przygotować błyskawicznie. Robiłam z cukrem pudrem i lukrem (na zdjęciach wersja z lukrem) i muszę przyznać, że te z lukrem cieszyły się dużo większym „wzięciem”. Gorąco polecam i życzę smacznego.