Na specjalne życzenie mojej koleżanki Eweliny coś baaaaaardzo swojskiego. Nie, nie, to nie kiełbasa, a… właśnie – twaróg domowy. Ma niepowtarzalny smak, można z niego wyczarować śniadania, obiady, ciasta, desery, kolacje… Z poniższych składników wyszło mi ok. 600g.

Składniki:                                                                 

Wszystkie składniki wlać do garnka i odstawić na 2 – 3 dni, najlepiej w ciepłe miejsce. Gdy mleko w garnku się zsiądzie, podgrzewać na małym ogniu  (nie można dopuścić do zagotowania), aż oddzieli się serwatka i zaczną się tworzyć grudki twarogu, trwa to ok. 20 minut. W trakcie gotowania proponuję delikatnie zamieszać, do środka, aby wyrównać temperaturę.
Odstawić do wystudzenia. Na sitko nałożyć gazę, delikatnie wlewać zawartość garnka lub wybierać łyżką cedzakową. Odczekać, aż serwatka ścieknie. Można zostawić na sitku na noc – to wersja dla cierpliwych.  Ja jednak zawinęłam gazę odcisnęłam nadmiar serwatki, uformowałam twarożek i obciążyłam go pomiędzy dwoma deseczkami. Po niecałych 30 minutach twarożek był gotowy. W lodowce może być przechowywany przez tydzień, ale u mnie nigdy tyle czasu nie dotrwał. Co do powstałej serwatki – nie należy jej wylewać. Jest bogactwem soli mineralnych i witamin, oczyszcza organizm z toksyn… i ma wiele, wiele innych “za”, aby ją wykorzystać. Można na niej przygotować ciasto naleśnikowe, dodać do zup takich, jak żurek, barszcz biały, barszcz ukraiński, ogórkowa – naprawdę zastosowań ma mnóstwo, nie wspominam już o walorach kosmetycznych – po więcej odsyłam do wujka Google.

Twaróg już mamy, jak go zjeść? Najprościej. Może na słono ?  A może na słodko? Z owocami?

Hmmm, a może sam, bez żadnych dodatków?    A może tak … kanapeczkę?

A może zmiksowany, kremowy… niczym puch…

Domowy twaróg jest wart zachodu, to prawdziwe  „niebo w gębie”. Możliwości jego wykorzystania i podania jest baaardzo wiele, ale… każdy zje tak, jak lubi. Smacznego.

Podziel się na: