Nieskomplikowane i szybkie przepisy zawsze się cieszą dużym zainteresowaniem. Na zaproszenie Dorotki wzięłam w tym tygodniu udział w Wypiekaniu na śniadanie, którego tematem były wytrawne ziemniaczane racuchy. Puszyste, mięciutkie – na śniadanie, obiad, kolację, czy przekąskę. Jeśli komuś nie pasuje wersja wytrawna może je podać w wersji słodkiej (z cukrem pudrem, marmoladą, sosem truskawkowym, itp.). Czytaj dalej »
Orzeszki to ciasteczka, które cieszyły się wielką popularnością w ubiegłym wieku, w epoce PRL. Pieczone w specjalnej patelni, nadziewane różnymi masami, ku radości i uciesze całej rodziny. Wypiekacz elektryczny do orzeszków to mój najnowszy nabytek, a z wypiekacza – Orzeszki z kremem orzechowo migdałowym. Czytaj dalej »
Biszkopt pomarańczowy pieczony w kąpieli wodnej wyglądał tak kusząco, że wykorzystując okazję postanowiłam go przetestować w torcie pomarańczowym z truflami. Pomimo, że przygotowanie było pracochłonne i czasochłonne – nie zawiodłam się – warto było. 
Czytaj dalej »
Deser, który można przygotować na wiele sposobów – z ciasta kruchego, półkruchego, francuskiego, waflowego. Nadzieniem może być bita śmietana, krem budyniowy, karpatkowy… i nie tylko. Samo przygotowanie rurek raczej nie przysporzy problemu, wystarczy odrobina chęci, aby zrobić rurki z kremem. Przygotowując ciasto półkruche z poniższych składników warto zwiększyć proporcje i część przechować w zamrażarce. Zawsze się przyda do sernika, jabłecznika, babeczek, kolejnej porcji rurek, czy innych słodkich wypieków. Czytaj dalej »
Poczciwy ptyś z kremem, zwany we Francji “choux a la créme”, przeszedł tam metamorfozę. Od jakiegoś czasu modne jest, by na wierzchu surowego ciasta wyciśniętego z rękawa cukierniczego układać krążki craquelin, czyli rodzaj rozwałkowanej kruszonki zrobionej z masła, cukru i mąki. Dzięki niej ptysie podczas pieczenia rosną równomiernie i ładniej wyglądają. Nadto wspaniale chrupią. Niestety niezbyt długo – mają to do siebie, że chrupkość jest ulotna. Ptysie z craquelin powstały przy okazji pieczenia eklerów. Zrobiłam 12 ptysiów z craquelin, resztę stanowiły eklery. Czytaj dalej »
Tym razem propozycja dla tych, którzy uwielbiają słodkości, ale – albo nie potrafią, nie lubią, czy też nie nie mają czasu na pieczenie. Co można zrobić z „prawie gotowych” składników? 
Błyskawiczne eklerki w czekoladzie. Czytaj dalej »
Borówka amerykańska – kuzynka leśnej jagody – pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie przywędrowała najprawdopodobniej z Ameryki Południowej. W stanie dzikim roślina ta rozprzestrzeniła się również w Japonii, Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii i Holandii. Odmiany wielkoowocowe pochodzą z upraw. Rośliną sadowniczą owoc borówki stał się jednak dopiero w latach 30-tych ubiegłego stulecia. Ojczyzną borówki amerykańskiej są Stany Zjednoczone. Obecnie ponad 80% światowej powierzchni uprawy borówki znajduje się właśnie tam. Jednak plantacje borówki znajdziemy już na każdym kontynencie. W Europie największymi wielbicielami jagód są Niemcy – jedzą ich najwięcej! Co ciekawe, borówka stała się również popularnym krzewem, sadzonym w przydomowych ogrodach i na działkach. Dla wielbicieli borówki… i nie tylko – Tarta z borówką amerykańską i kremem budyniowym. Czytaj dalej »
„Dzień św. Patryka przypada zawsze w Wielkim Poście. Przez te 40 dni je się mniej mięsa, pije mniej alkoholu. Jednak w Dniu św. Patryka ta zasada nie obowiązuje – Irlandię ogarnia zielone szaleństwo – zielone piwo, zielone warzywa, wszechobecne koniczynki (symbol Trójcy Świętej zawsze kojarzony z Dniem św. Patryka). Choć święty Patryk hulaką nie był, wręcz przeciwnie – wiódł życie głęboko religijne, to dziś na jego cześć Irlandczycy nie szczędzą sobie alkoholu. W pubach obowiązkowym trunkiem jest specjalnie na ten dzień barwione zielone piwo. Rozpowszechnione zostało przez potomków irlandzkich emigrantów osiadłych w Stanach Zjednoczonych. Spożywane jest ono jednak głównie przez turystów chcących koniecznie spróbować zielonego piwa. Rodowici Irlandczycy preferują swojego Guinnessa o tradycyjnej ciemnej barwie. Często porzucają go jednak w ten szczególny dla nich dzień na rzecz szklaneczki whiskey, którą także wiążą z postacią świętego Patryka. Legenda głosi, że wstąpił on do karczmy, której właścicielka nie dolewała klientom tego trunku do pełna. Święty Patryk nastraszył ją, że z tego powodu miejsce to będą nawiedzać potwory. Od tego momentu każdy gość karczmy wypijał już pełną szklankę whiskey, dziś nazywaną „dzbanem Patryka.” Aby tradycji stała się zadość moja propozycja też będzie na zielono. Muffiny szpinakowe z kremem. Czytaj dalej »
Filo (lub fyllo, z gr. φύλλο “liść”) – rodzaj bardzo cienkiego, niedrożdżowego ciasta warstwowego wykorzystywanego w kuchni Europy Środkowo-Wschodniej i bałkańskiej. Choć kojarzone głównie z kuchnią grecką, w rzeczywistości wywodzi się z kuchni Turków osmańskich. Stanowi podstawę wielu potraw takich jak bakława i burek (börek). Można mu nadawać różnorodne formy, piec, smażyć, podawać na ciepło lub na zimno. Koszyczki z ciasta filo z kremem i owocami. Czytaj dalej »
Markiza – rodzaj okrągłego ciastka złożonego z dwóch herbatników lub ciastek kruchych złączonych ze sobą za pomocą słodkiej masy. W zależności od rodzaju markiz smak ciasta jak i kremu może być różny. Na święta były pierniczki lukrowane, a na Nowy Rok - piernikowe markizy z kremem orzechowym. Czytaj dalej »
Istnieje wiele teorii na temat historii tego deseru. Do miana stolicy tiramisu pretendują: Wenecja, skąd pochodzi twarożek mascarpone, Treviso, Siena i Florencja. Każde z tych miast ma własny przepis na wykonanie tiramisu i uważa go za najlepszy. Jedna z legend, szczególnie popularna w Sienie, głosi, że twórcą przepisu na tiramisu był władca Toskanii Cosimo III de’ Medici, który zwykł go serwować na nudnych posiedzeniach rady księstwa. W Wenecji twierdzi się natomiast, że tiramisu było od niepamiętnych czasów ulubioną potrawą dożów i to na długo przed tym, jak rodzina Medici stała się wpływowa. Cóż, kto próbował, ten wie, że to po prostu włoskie niebo w gębie. Tiramisu. Przepis pochodzi od Mistrza Polski Cukiernictwa Pana Pawła Małeckiego. Czytaj dalej »
Nazwa palmy kokosowej w sanskrycie to kalpa vriksha, co tłumaczy się jako „drzewo, które zaspokaja wszystkie potrzeby życia”. W języku malajskim nazywa się pokok seribu guna, „drzewo o tysiącu zastosowań”. Kopalne szczątki z Nowej Zelandii wskazują, że rośliny o małych orzechach kokosowych rosły tam już przed 15 milionami lat. Tyle z ciekawostek. Orzechy kokosowe posiadają wiele wartości zdrowotnych i odżywczych. Wiórki kokosowe mogą być ozdobą ciast i tortów, a także posypką do deserów, sałatek owocowych i lodów. W tym wypieku będą ozdobą… i nie tylko – Tort kokosowy. Czytaj dalej »
Biszkoptowe, francuskie, drożdżowe, kruche, bezowe… – rolady. Zrolować możemy prawie wszystko – od owoców, poprzez przeróżne masy… i nie tylko. Tym razem Ciasto na niedzielę z wykorzystaniem białek (które czasem nam zostają) – Rolada bezowa z truskawkami. Czytaj dalej »
„…Zrywasz dorodne maliny,
w ustach słodki ich smak,
maliną zostać czerwoną,
maliną zostać o tak…”
Nie ma dla mnie bardziej aromatycznych owoców nad maliny. Barwą, smakiem i zapachem kuszą latem, a potem są jego wspomnieniem. Najlepsze świeże, nieprzetworzone, ale również są pyszne zamknięte w słoikach (przepyszne konfitury), czy butelkach (wyśmienite soki). Zanim lato się skończy i minie sezon na maliny uraczę Was Ciastem na niedzielę - Malinowa tarta. Czytaj dalej »
Proszę państwa oto ptyś.
Ptyś jest najwspanialszy dziś.
I dla dużych i dla małych
Ten ptyś będzie doskonały.
Kto się dziś na ptysia skusi
Gościem będzie u Danusi.
Zapraszam na ptysie z różaną masą bezową. Czytaj dalej »
************************************
************************************
************************************
Tort kokosowy
Buleczki drozdzowe puszyste jak bawelna
Truskawkowo waniliowa zebra
Kolorowe spaghetti z krewetkami
Ciasteczka pieczarki
Frytki belgijskie